Kaszubski Nobel trafił do Kociewiaka Edmunda Zielińskiego ZDJĘCIA

11 maja b.r. w sali Ratusza Staromiejskiego w Gdańsku przy ul. Korzennej zostały wręczone medale językoznawcy prof. Markowi Cybulskiemu oraz kociewskiemu artyście ludowemu Edmundowi Zielińskiemu. Trzeci z wyróżnionych – hafciarz i działacz kultury Edmund Szymikowski – nie dożył gali wręczenia. W jego imieniu nagrodę odebrała rodzina. Z powodu pandemicznej przerwy wyróżnienia zostały przyznane za 2020 i 2021 rok.

Edmund Zieliński jest to twórca ludowy, rzeźbiarz, malarz, publicysta, propagator sztuki ludowej. Urodził się 3 czerwca 1940 roku w kociewskiej wsi Białachowo. Już od dziecka przejawiał zdolności plastyczne i zamiłowanie do majsterkowania. W drugiej klasie szkoły podstawowej potrafił już pracować w glinie. W dorosłym życiu - każdą wolną chwilę pomiędzy obowiązkami dnia codziennego przeznaczał na rzeźbienie w drewnie.

Jako młody twórca prezentował swoje prace na wystawach w wielu miastach powiatu starogardzkiego i Trójmieście. Od początku jego twórczością interesowała się gdyńska Centrala Przemysłu Ludowego i Artystycznego. Bardzo chętnie brał udział w konkursach i programach telewizyjnych o tematyce regionalnej.

W 1972 roku został członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie. Z jego inicjatywy oraz Krystyny Szałaśnej został założony Oddział Gdański STL-u, a funkcję Prezesa w Zarządzie Oddziału objął E. Zieliński. Jest też członkiem Towarzystwa Miłośników Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim. W 1974 r. rozpoczął malować na szkle. W 1978 roku stworzył swoje pierwsze linoryty, których odbitki wykorzystuje jako kartki okolicznościowe.

Od 1985 roku możemy odnotować współpracę z Kaszubskim Uniwersytetem Ludowym we Wieżycy. Od 1990 r. z powodzeniem zajmuje się malarstwem na szkle nawiązującym do wzorów tradycyjnego kaszubskiego malarstwa na tym tworzywie. Edukuje i upowszechnia kulturę ludową do dnia dzisiejszego poprzez przeprowadzanie różnego rodzaju warsztatów z dziećmi, młodzieżą szkolną, osobami niepełnosprawnymi, nauczycielami i uzdolnionymi mieszkańcami wsi.

W 1995 roku chwycił za pędzel, którym zaczął malować na płótnie. Z powodzeniem wykonuje obrazy przedstawiające dawną wieś, malownicze krajobrazy pól i łąk, a przede wszystkim dobrze znane mu miejsca, z którymi jest sentymentalnie związany.

Przez całe swoje dotychczasowe życie zajmuje się publicystyką. Jest autorem setek felietonów, artykułów i reportaży m.in. do „Gazety Kociewskiej”, „Kociewskiego Magazynu Regionalnego”, kwartalnika „Twórczość Ludowa”, miesięcznika „Pomerania” i rocznika „Rydwan”. Do jego twórczości należy również pisanie książek i wierszy.

Z wielkim zaangażowaniem brał udział we wszelkich możliwych wystawach, konkursach, festiwalach, jarmarkach, plenerach artystycznych związanych ze sztuką ludową rozgrywających się w regionie, ale też w kraju. Niekiedy był też współorganizatorem wspomnianych wydarzeń.

Długoletnia działalność artystyczna z dominantą w postaci rzeźbiarstwa przedstawia nam artystę, który osiągnął perfekcję warsztatu rzeźbiarskiego, wypracował indywidualny styl i własną, oryginalną formę wypowiedzi artystycznej, utrzymaną w konwencji rzeźby ludowej. Mowa o człowieku, który autentycznie zafascynował się rzeźbiarstwem w młodym wieku i w sposób samodzielny rozwiązuje swoje zamysły plastyczne. Według E. Zielińskiego największym osiągnięciem w jego działalności twórczej był osobisty udział w budowie Ołtarza Papieskiego w Sopocie z okazji pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w 1999 roku.

W swojej twórczości podejmuje przede wszystkim tematykę sakralną (przedstawienia świętych, kapliczki, szopki bożonarodzeniowe). Dwutorowo wykonuje także sceny z życia wsi (motywy zapamiętane z dzieciństwa), ptaki, zabawki, rekwizyty kolędnicze, a także instrumenty muzyczne. Pracuje dla przyjemności tworzenia, a nie dla korzyści finansowych. Wytwory pracy jego rąk budzą uznanie miłośników autentycznej sztuki ludowej. Prace artysty znajdują się w różnych muzeach w kraju, a także poza jego granicami. Znaczna ilość prac artysty znajduje się w Muzeum Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim.