Jak powstało Muzeum Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim?

Zrzeszenie Kociewskie postawiło sobie za cel integrację społeczności kociewskiej oraz jej obronę przed unifikacją tożsamości kulturowej środowiska.

W 1961 r. w ówczesnym Powiatowym Domu Kultury otwarto wystawę tradycyjnego sprzętu ludowego oraz twórczości ludowej Kociewia. Udało się zgromadzić około trzysta eksponatów będących dorobkiem twórców ludowych - rzeźbiarzy Edmunda Zielińskiego ze Zblewa, Alojzego Stawowego z Bietowa, Henryka Drozdowskiego ze Starogardu i Jana Giełdona z Czarnej Wody. Wystawa ta stała się zalążkiem małego muzeum regionalnego, którego siedziba mieściła się wówczas w Baszcie Gdańskiej. Oficjalne otwarcie miało miejsce we wrześniu 1965 r.

Kolejnym etapem działalności tej lokalnej placówki historyczno-kulturalnej było powołanie do życia Stacji Upowszechniania Wiedzy o Regionie. Wszechstronnej pomocy nowo tworzonej placówce muzealnej udzieliło już prężnie działające Towarzystwo Miłośników Ziemi Kociewskiej. Na bazie tej placówki, po przekazaniu jej pomieszczeń w ratuszu na rynku, otwarto w 1975 r. pierwszą stałą ekspozycję etnograficzną, poświęconą kulturze ludowej Kociewia.

Te działania zaowocowały powołaniem do życia dnia 10 września 1980 r. Muzeum Ziemi Kociewskiej, decyzją ówczesnego Ministerstwa Kultury i Sztuki. Swoją działalnością merytoryczną Muzeum Ziemi Kociewskiej obejmuje terytorium trzech powiatów: starogardzkiego, świeckiego i tczewskiego.

W ramach swojej wielopłaszczyznowej działalności zajmuje się m.in.: pozyskiwaniem eksponatów, ich konserwacją, ewidencją oraz eksponowaniem. Eksponaty, archiwalia i inne pamiątki są prezentowane na stałych wystawach: archeologicznej, etnograficznej oraz historycznej, mieszczących się w budynku przy ul. Bocznej 2, w Baszcie Narożnej oraz w Rauszu na potrzeby wystaw czasowych.